küçük sarı sandal, her öykünün sonunda batar.
ne deniz bilir bunu, ne sahile vurmuş ölü balıklar.
ama iki penceresi daha vardır,
her yaşamın kendi, gizli odasında.
birinden batarsa güneş,
diğerinden doğar
mutlaka.
“önünden hiç geçmediğin, yabancı bir kapıdan
tarifsiz sesler dolar içine, sana hiç yabancı olmayan.
gözlerinden taşan yaş, bilemiyorum
sevdadandır belki,
belki başka bir şeyden.
ama yüreğin olur,
çıkıp geldiği her geceden….”
neyse sırası değil, unut, düşünme hiç bunları
nasıl gül kokuyor şimdi, kokla odanın dört bir yanını.
ama iki penceresi daha vardır
her sevdanın saklanmış kendi içinde.
birinde korkular yazılıdır,
diğerinde ayrılık
perde renginde.
Kayıt Tarihi : 10.12.2006 22:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)