Küçük Pet Su Şişesi Şiiri - Sevgi Gül İlkan

Durağın üstündeki küçük pet su şişesi gelip geçeni seyrediyordu öyle mahzun, öyle kederli. Kim bilir bir zamanlar onun da bir annesi, bir babası, kardeşleri ve arkadaşları vardı. Kirlenen elini yüzünü yıkamak için suyu bile yoktu. Oysa bir zamanlar içi suyla doluydu. Belli ki her şeyini ve herkesini kaybetmişti. Belki de bu daha iyi günleriydi. Bir gün onu fırtına aşağı attığında, çöpçünün süpürgesiyle daha acı günlere savrulacaktı. Ölüm onu çöp arabasının içinde mi yakalayacaktı. Ya da yaralı olarak çöp dağına mı bırakılacaktı. Kim bilir, kim bilir... Onu iyi günlerin beklemediği aşikardı. Belki de diyorsundur küçük pet su şişesi ''insanlara kim bilir hayat nasıl güzeldir'' diye. Öyle değil işte küçük pet su şişesi öyle değil. Ben de öyle mahzun, öyle kederli geçip gidiyorum hayat yolundan...