Güneşe karşı oturuyor...
Küçük n’ ye benzeyen evde.
çalan çalınan odalarda kapı kolları yok...
Yüzünü soğuğa fırlatmış
fayanslar...
körebe koridor...
sıcakta soğukta duvar...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
eh, güzel :)
tebrik ederim susku, yazmalısın evet..., ama bir vakit daha sadece kendine, kimseye değil evet sede/ce kendine...
zira vaktinden önce dalından kopmuş koruk bir meyveden alınacak tad, kekremsi olur ;)
peki,
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta