Küçük ve mızmız bir çocuk edasıyla uzandığım kanepede
ne kadar da SEN varsın..
Su içitiğim bardağın kenarına iliştirilmiş dudak sensin,
ürkek adımlarla yürüdüğüm odada senin ayakların dolaşıyor.
Gözümü dikip baktığım duvardaki tabloda senin gözlerin var.
Yediğim ekmeğin içinde sen,uyuduğum uykunun her yanı senle dolu..
Yani ben gülüm..
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta