Küçük mavi, kıvılcımlar saçan,
tatlılıkla dolmuş gözleriyle,
bana bakışında annemin,
hayatın ne güzel olduğunu düşünüyorum.
ama biliyorum ki:
İnanmıyorum buna.
Sadece o güzel yüze kilitlendiğimde,
anlamlı bir neşeye ulaşabiliyorum.
Çektiğinde gözlerini,
boşluğun içindeyim,saniyeler önceki
güzellikten uzakta.
Bilseydi küçük gözlü annem,anlamsızlaştığımı,
götürmezdi gözlerini,
mutluluk haplarımı.
Kayıt Tarihi : 30.1.2007 16:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)