Pedal çeviren çocuklar uçuverdi göğe.
Ormanların üstünden geçtiler.
Yanlarına kaptıkları sevimli yaratık
İle, kumaşımsı karantina tünelinden.
Sadri Alışık’ı hatırlattı bu, nedense.
Uzay Yolu, Turist Ömer’de;
“Turist Ömer Uzay Yolu’nda”da
Uzay adamları, ‘kumaş giysili-paçavra’.
Bu tırnak içli sözü oldu sırıtkan,
Sanki kendi içinde çetrefil:
Hem sağ yönlü kelimelere, tire işareti,
Solda kalmış “kumaş” hem de.
O çocuklar gökten doğru
Nereye gitti, karantinadan doğru;
E.T.’yi taşıyıp pedal gücünde?
Tren vagonlarının arasındalar mı;
Düşüverecek, bağı kopça astronot
Gibi, delişmen, ürkek, güçlü, meraklı?
Tutça, iplik bile karda böylesinde;
El ile halı dokumak sanatı misal,
nadirdir garipçil günümüzde, balıkçıl.
Kayıt Tarihi : 2.11.2005 03:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!