Küçük çocuk, şöyle baktı etrafına:
Yanıldım çiçek açtım baharda,
Çok yazık bir ateşmiş dünya!
Beni yarab! şu korkunç kirliliğe bulaştırma,
Temizliğim,saflığım, hep benimle kalsın.
Gönlüm hep Yârâb! seninle olsun;
Bir ömür geçireyim ki, öldüğümde her kes ağlasın…
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim