Küçük çocuk, şöyle baktı etrafına:
Yanıldım çiçek açtım baharda,
Çok yazık bir ateşmiş dünya!
Beni yarab! şu korkunç kirliliğe bulaştırma,
Temizliğim,saflığım, hep benimle kalsın.
Gönlüm hep Yârâb! seninle olsun;
Bir ömür geçireyim ki, öldüğümde her kes ağlasın…
Kimseye gölge olmayayım,
Hep güneş gibi parlayayım!
Acımasız, ruhsuz,arsız,görgüsüz,aç gözlü,
Can yakan olmayayım.
Yargılamalarla değil,
İnsanlara iyilik yaparak kazanayım…
Örnek bir ruh üstünlüğü ver bana,
İnsanlara faydalı olma yeteneği ver bana!
Beni ananlar lânetle değil şükranla ansınlar.
Geceler sabah olayım,sabahlara güneş…
Eğer bu atmış yetmiş senelik yolu yürüyeceksem,
Yârâp hep senin istediğin gibi olayım.
Kayıt Tarihi : 4.12.2007 13:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)