İki türlü cihat vardır, biri zahiri-yi asgar.
Asıl olan bize yardır, nefis ile olan akbar.
Küçük cihat cephelerde, ovalarda tepelerde,
Büyük ise secdelerde; mümin yapar yoktur icbar.
Birisinde şahadet var, diğeri Cemal için har,
İkisi bir en büyük kar; olur elbette çok kibar.
Küçük ile beden ölür, cümle günahlar dökülür,
Düşmanın boynu bükülür; şahadetten bil itibar.
Nefis bizi yener ise, üstümüze biner ise,
Ruhumuza siner ise; sakın ha etme itibar!
Kişi kendiyle savaşta, asıl olan bu revaçta;
Nefsine gel cihat aç da, o çok şen’î ve çok barbar…
Yaratana karşı gelmiş, Rabbi değil sanki elmiş;
Hayâ perdesini delmiş, kendini bilmiş kehribar…
Allah’ım şerrinden koru, gönder feyz’in ile nur’u,
Yaşat bizlere süruru; çölümüz olsun Gül’izar…
Kayıt Tarihi : 4.11.2008 10:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!