Çeşmeden şırıl şırıl
Nereye koşuyorsun?
Kimsecikler yokken yanında,
Susuyorsun.
Ama,
Eğilip avuç avuç
İçince coşuyorsun.
Susuzluktan ağzın kuru.
Koşup yanına gelince,
İki kardeş gibi özlemle,
Elimi, yüzümü
Ve sonra
Yüreğimi okşuyorsun.
Kim bilir kaç yıldır böylesine,
Hiç bitmez türkülerle seslendiğin...
Ağaca, toprağa, çiçeğe.
Bana ümit ve mutluluk,
Onlara kan taşıyorsun.
Bir elin kaynaklara uzanmış,
Arkanda kır çiçekleri.
Yanı başında ağaç, bahçede meyve,
Az ötede şu oynayan çocuklar...
Dostça, kardeş kardeşe,
Ne güzel yaşıyorsun!
Kayıt Tarihi : 26.8.2005 14:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!