Küçük Bir Çocuğa Şiiri - Furkan Kılıçarslan

Bomboş ve terk edilmiş bir evin içi gibi sessiz,

Yaşam çizgimde yaşıyorum,

Kıyıya vurmuş bir balina gibiyim, yaşamdan kopmuşum,

Sessizce ağlamaya çalışan bir çocuk kadar masumum

Ama anlatsam kim dinler beni,

Söylesem bile kimler inanır bana.

Son parasını da harcayan bir işçi gibi kararsızım

Ne yapacağımı değil ne yapmam gerektiğini bilemiyorum.

Köşedeyim hemen koltuğun bir ucunda ağlıyorum sadece.

Suçumu da bilmiyorum neden ağladığımı da.

Bildiğim tek bir şey var o da artık susmak istediğim.

Çünkü ben daha bir çocuğum…