Küçük Bi Parça Kağıt
Sular yanmadı daha, mermer de hala gümüş,
Gözünün feri kaçmış, yarin de yok ki, ne iş?
O zaman be kardeşim! Neden şimdi bu ağıt?
Bu acımın nedeni, küçük bir parça kağıt.
Kağıt deyip geçmeyin, onsuz bi dünya olmaz,
Davetiye vermezsen, davete kimse gelmez,
Sözlü bir anlaşmayı, hiçkimse geçer saymaz,
Bazen çok önemlidir, küçük bir parça kağıt.
Gerçi kağıt olmasa, taşa falan yazardık,
Lakin pişti oynarken, feci halde kızardık.
Elimizde yüklerle, kapı kapı gezerdik,
Herşeyden çok hafiftir, küçük bir parça kağıt.
Yemeğin en güzeli, soslusu ve etlisi,
Kağıt içinde gelir, kebabın lezzetlisi.
Bayrağıyla ayrılır, piyadesi, atlısı,
Gene kağıt tabakta, geldi kabak tatlısı.
Kağıt üstünde yaşar, Yaradan’ın her sözü,
Yalnız kağıttakinin, kalır ardında izi.
Doyurmazsa gözünü, ne çoğu, ne de azı,
Savaşa sebep olur, küçük bi parça kağıt.
Resmi dökümanlar, kızın takdirnamesi,
Emekli ihtiyarın, vergi beyannamesi,
Afiş, kart ve broşür; hepsi beşerin sesi,
Kağıt sesten farklı bir resmiyet göstergesi.
Sade resmi işte mi? Tekniğin de gözdesi,
Yağlı kağıtta geldi, bizim zeytin ezmesi.
Hep kağıttan yapılır, çimentonun torbası,
En sağlıklı pakettir, küçük bi parça kağıt.
Asidi bilmeyince, gökten sıfırlar yağdı,
Bulmana yardım eder, bi’ turnusol kağıdı.
Aside duvar olur, özel bi tür kağıttan,
Lakin sizi kurtarmaz, bu sersaçma ağıttan.
Kondansatör dediğin, her bi’ devrenin kalbi,
Onun da içinde var, şaka diil ki. Harbi!
Stereosunda iki, mono olanında da bi',
Hoparlörün de zarı, küçük bi parça kağıt.
Bi kartonla ölçülür, pantolonun paçası,
Kağıtla yalıtılır, evlerin taraçası,
Elektriği durdurur, onun az bi parçası,
Bazen hayat kurtarır, küçük bi parça kağıt.
Doktorlar da pek sever, bu kağıdı, alayca,
Organik bir maddedir, durmaz, erir kolayca.
Operatör kullanır, ameliyat yapınca,
Organları ayırır, küçük bi parça kağıt.
Yedirir, parlattırır, emicidir, yırtılır,
Kopması gerekince, kolayca kopartılır.
Zımpara kağıdıyla, kenarları kertilir,
Mermer yapar tahtadan, küçük bir parça kağıt
Düştüm dizim üstüne, çok fena canım yandı,
Yaramı örten yine, kağıt bi’ yara bandı.
Izgarada yanarken, yangın onunla söndü.
Seni bazen şaşırtır, küçük bi parça kağıt.
Dinleyenler ağlarken, aşıklar atışırdı,
Bir tutam kağıt mendil, imdada yetişirdi.
Motora giren hava, pislikle karışırdı,
Arada olmayaydı, küçük bir parça kağıt.
Nezihi der hiç bitmez, faydası bu garibin,
Aydınlattı bir vakit, dört yanını mağribin.
Her yanını yazaydım, bitmez idi bu ağıt,
Bitmeseydi bu küçük, küçük bi parça kağıt.
Kayıt Tarihi : 6.5.2011 16:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mimar Sinan Üniversitesi'nde okurken Basım Teknikleri dersi hocam, çok kıymetli Alparslan Baloğlu, kağıdın çeşitli kullanım alanlarını araştırıp derste üzerine konuşmak için yazmamızı istedi. Ben tabi takıntı düzeyinde mükemmeliyetçi bir karakterim, hiç bir işlevi eksik kalmamalı diye araştırırken, öyle uzun bir liste ortaya çıktı ki, ne yapsam önemini ortaya koyamayacağım diye darlandım. Tamamını yazsam kağıt yetmez, özetlesem önemini yeterince vermiş olmayacağım. Sıkıntım çoğu zaman kendimi anlatamamak kaygısından, birşeylerin eksik kalacağındandır. İşte o sıkıntıyla duygu pınarları coştu, "bu ancak edebi bir metin olursa on yazarım yüz gücünde olur, ancak meselenin hakkını veririm" hissiyle ruhum huzur buldu. Dedim ya kendimi anlatmam lazım, aslında bu şiiri neden yazdığımı ilk dörtlükte özetleyerek başladım. Burada, Ahmet Haşim'in ömrün son demlerinin hüznünü, buhranını kızıl renklerle tasvir ettiği Merdiven şiirindeki "Sular mı yandı, neden tunca benziyor mermer?" mısrasına bir gönderme olarak, "Sular yanmadı daha mermer de hala gümüş" diye başladım. Yani gençsin, yaştan yana bir kaygın yok, gözünün feri kaçmış ama bir gönül meselesi de yok. O zaman be kardeşim nedir ağıt yakmana sebep olan sıkıntı?" diye okurun ağzından buhranımın sebebini sordurup, çektiğim acının sebebinin "Küçük bir Parça Kağıt" olduğunu ifade ederek başladım. Şiirin girişi ve finali çok önemlidir benim için. Meselemi o ikisi anlatır. Yoksa aradığım huzuru bulamam: Başta, bu şiiri yazmamın nedeninin değerini görmeyişimizi vurgularcasına "Küçük" ancak sahip olduğu önemin, ölüm ya da aşk acısı kadar büyük sıkıntı verdiğini söyleyerek başladım. Sonunda ise hayattaki en önemli olgu olan insanlığın aydınlanması konusundaki önemini söyleyip, tamamını yazamayacak oluşumun suçunu da "Küçük bir parça kağıt" ın bitmesine bağlayarak huzura kavuştum. :)
TÜM YORUMLAR (1)