Küçük Beyim Şiiri - Baykal Kaanalp

bakışına bir sefahat
hakim
gülüşüne çok bilmişlik
gördükleri yalnız
kendinin
görmedikleri yok

pınar gibi görünür
zehir akıtır içinden
pazarlığa gelmez
almaya hiç

verilenler onundur
alamadığı yok

küçük beyim
beni de götür
deyiveren dadı
ardında kalır
yaşanmamış düşlerin

gidişi bi fiyakalı ki
sorma
burnu büyük
dengi yok belki

alışılmışın dışında
alışılmadık biçimde
salınır,kırılır beli
yanındadır elleri
sanırsınız ki deli

küçük beyim
alma beni yanına
yakışmam endamına
fiyakan buz olur
ruganların toz olur

gidemeyiz yanyana
bir mektebe
bir fakirhaneye
sende bilirsin
farklıyız,farklı
sen oturaklı
ben tumturaklı