Kaç yürek sancısı, çıkar sabaha
Kaç gözü, uyku tutar acıya
Dağlar taşlar utandı,
Bir insan utanmadı, yalan dünya'da..
Ölü çocuklar coğrafyasında,
Sübyan çocuklar toprakta
Onlarda ölmeli cellatlarda
Bir insanoğlu utanmadı yalan dünya'da..
Dere yataklarına atılan bedenler,
Meğer içimizdeymiş, küflü yürekler,
Kahrolası çirkin emeller,
Bir insanoğlu utanmadı, yalan dünya'da..
Tabutları gelin gibi süslediler,
Melekler eşliğinde cenneti gönderdiler,
Birde utanmadan gözyaşı döktüler,
Bir insanoğlu utanmadı, yalan dünya'da..
Kayıt Tarihi : 9.9.2024 15:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!