Küçük Ahmetin Hikayesi...

Adım ahmet on iki yaşındayım
Hayatın dibinde ama ömrün başındayım
Madem ki sordunuz senin burda işin ne
O zaman hakim bey,anlatayım müsadenizle;

Annemi hiç tanımadım,ben doğduğum gün ölmüş
Babamsa hem korkmuş hem de o güne lanet etmiş
Ve beni oracıkta,yani doğumhanede bırakıp kaçmış
Çünkü ona göre sevdiği kadını ben çalmışım ondan
Ve ben silmişim mutluluğunu onun suratından
Bunları nerden mi biliyorum?
Boşverin hakim bey,duydum işte ondan bundan...

Neyse hakim bey ben devam edeyim
Beş yaşına kadar bana teyzem baktı
Sırf kardeşinin,yani annemin hatırasıyım diye
Sonra birgün,herkes gibi o da benden bıktı
Ve beni kapı önüne koydu soğuk bir kış gününde

İşte ilk o gün hakim bey,annemi sordum düşlerimden
O nasıl biriydi? Yaşasaydı beni sever miydi?
Yoksa o da eniştem gibi kemerle döver miydi?
Yada teyzem gibi kapının önüne koyarmıydı
Aç,açık,buz gibi bir kış gününde

Koymazdı değil mi hakim bey? O beni severdi
Hastalansam başımda bekler,ağlasam gözyaşımı silerdi
Saçımın bir tek teli için,gözü kapalı ölümlere giderdi
Hani bunların hiçbirisi olmasa da...
Hiç deilse o bana seni seviyorum derdi

Benim suçum neydi hakim bey? Annem niye gitmişti
Niye yanımda deildi ve ben niye üşüyordum o gece
İşte hakim bey ilk o gece sordum kendime
Beni bu dünyaya getiren melek şimdi nerde diye?

Sahi hakim bey,ben niye gelmiştim dünyaya
Dünyada acı çeken çocuk yokmuydu hiç?
Ya da dünyanın gözyaşlarıma mı ihtiyacı vardı?
Zaten hakim bey; dünya güzel bir yer olsaydı
Anne diyemediğim melek beni bırakıpta gider miydi?

Şimdi bana soruyorsunuz hakim bey niye burdasın diye
İnanın bende kendime soruyorum benim burda işim ne
Ben niye burdayım,annem niye orda diye
Ama inanın bir cavap bulamıyorum hakim bey

Biliyor musun hakim bey,kimsesizlik deilde
Sadece annesizlik koyuyor bana
Çünkü; annem olsaydı yanımda,düşmezdim çocuk yaşta sokaklara
Gelmezdim buraya,çıkarılmazdım sizin karşınıza
Bide,anne sütü dururken alışmazdım başka beyazlara...

Neyse hakim bey,size son sözüm şu;
Nasılsa hayatta her olup bitene kader diyoruz
Bu seferde kader diyelim,buna da kader diyelim
Ve dünyaya gelmek suçumun cezasını idam biçelim
Hem sizi evde bekleyen,beni de oötede bekleyen vardır belki
Hadi hakim bey,kırın şu kalemi de annemin yanına gideyim...

''Çoğu zaman yanlarından başımızı çevirerek geçtip gittiğimiz,sokaklardaki binlerce KÜÇÜK AHMET adına bir kalemden yazılmıştır...''
Saygılarımla....