Kimsesizlik giysisine büründüm bir anda.
Solmuş anılar yığınla durur bir yanda.
Hasretliğim! Ne kadar beni sevmiyor olsan da.
Ben seni canımdan çok seviyorum küçüğüm.
Bakmıyorsun artık o zakkumlu pencereden dışarı.
Bin yerden yara aldı gönül hisarı.
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta