Küçüğüm Şiiri - Enes Pullu

Ben, şehrin tüm hüznünü taşırken içimde gizlice;
Kaybolmuşken bu kentin mağrur sokaklarında;
Artık vazgeçmişken ömrümün satır aralarından
Bir gün;
Yitirmişken benden arda kalanları sessizce;
İçinde bir hiçliğin benini taşırken aciz yüreğimle;
Bir sigara dumanını yaşarken yokluğumun buzlu camları ardında;
Gizlenmişken rengi bellisiz bulanık kadehlerin köşesinde;
Yakmak isterken yaşadığımı sandığım boş sayfaların kıyılarından;
Her şeyden vazgeçip öğrenmeye çalışırken kalabalıkta yalnız yaşamayı;
Sen, buldun beni kaybolduğum kentin acı tebessümlü sokaklarında…
Çektin ve aldın…
Kalbini verdin bana,
Aralanmamış satır aralarını açtın,
Sevmeyi öğrettin,
Sevilmeyi öğrettiğin gibi…
İyi ki varsın,
İyi ki geldin KÜÇÜĞÜM…