Sen yeri göğü yaratan tanrıyı gördün mü?
Durup da sesini duydun mu?
Sen benim küçücüğüm...
Sen duru bir gökyüzü misali tepemdesin hergün,
Dört mevsim yaşayıp da içimi dökemediğim.
Tesadüf senin sularına girebilmek,
Gözlerindeki maviliği görmek.
Yolsuzluğa uğramış kalbimi,
Senin adaletine dökmek,
Sen benim küçücüğüm...
Hiç büyemediğim yanım,
Yüreğindeki bu burhanı gördün mü?
Sen benim küçücüğüm...
Sıralarında kollarımı çürütüp,
Sınavını geçemediğim.
İlk göz ağrım,
Tek aşkım..
Sen benim söz veripte,
Tutmaya kıyamadığım,
Gözlerini görüpte,
Yanmaya doyamadığım,
Bir sen su dökersin kalbime..
Sabahlarına uyanıpta,
Günlerene doyamadığım.
Kayıt Tarihi : 21.9.2022 03:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Melih Gezer](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/09/21/kucucugum-13.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!