Kucaklarken Bir Bütünü Şiiri - Saim Ergül

Madem dökmek lazım dı kalemi, kağıda

Lekeli bir ömrün,

Lekesiz, düz ve yalın çizgilerini...

Sadece iyi hissetmek amacından,

sıyırıp yüklerini

kucaklarken bir bütünü kalbinle,

varmıydı durmak öyle amaçsız,

çıkarların zahmetini eğlence sanıp...

düz, dimdik bakışlar arasında,

eğilmek ne ola ki...

Şimdi sürüklenir yaşadıkların,

gül bahçeli çocukluğundan,

gül dalı bir tabuta...

bildiğin her şeyi kurban edersin

bir bilinmeze...

Gözlerden ırak çatallaşırken bedenin,

yüzün hep döner elbet özüne,

aynan dır en güzel görüntün

o hayat işte...

Gasp ederken ömrünü

hem seni tüketir,

hem tükenir kendi

24.06. 2011