Kubbealtı Şiiri - Ahmet Öztürk

kör, zehir ve balçık kubbealtı
eninden boyuna iğreti ve uzak
yanıbaşında uzak
içimden ağlayan bir taş parçası
tanıyanlardan bilinmeyen sabahsız günler
kubbealtı göçük, terlere boğulmuş
kaybolmuş gözler yığını izliyor etrafı
yolumu bulamıyorum gördükleriyle
allah diyorum ama hecesi bile ağır
yüreğime nefesi bile geniş
bekliyorum kubbenin altında
bulutlar kartal gibi süzülüyorken
beklenen gelecekse hafakanlarıma
beni kaybolmuş gözlerle bulmasın

(21:23)

(06 EYLÜL 2004)