Dut dalında bir serçe
Meyveye yürüdü yavaşça
Süzüldü…
Yere kondu.
Saçları Kızıldeniz’in üzeri
Derinde mercan yeşili gözlerin içinden
Ürktü ve uçtu
Kıyısından bu sahilin
Sırtından atarak İstanbul’u
Ve Cebelitarık’tan okyanusa doğru…
Ufkun en uzun çizgisi nokta
Denizin en derin yeri hafif
Bu büyük ve ağır yüreğin:
Konacak bir dalı yok.
Dalı tutan ağaca,
Ve ağacı yükselten toprağa
Ve Okyanusu kaldıran Dünya’ya
Ve Dünyayı taşıyan Kozmos’a
Sonsuz küçüklükten ve hafiflikten
Hiçlikten başka hiçbir ihtiyacı yok…
Kayıt Tarihi : 22.5.2008 11:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yağmur Karaoğlu Martıcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/05/22/kuark-kozmos-da-muberra.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!