Krizantem Şiiri - Muhammed Leyla

Hislerimi güdümledim, uzakta krizantem,
Tek parem yekpare, yakınımda gülpembe,
İskender'in aynasına bir şiir ithaf et,
Bu şiir yansımam Safran'a hitaben.

İkinci Cahiliyesini yaşıyor dünya,
Bağırıyor riyakâr: "umutları gömün!"
Elinde cigarası, serseri güya,
Çağırıyor beni yine alnımdan öpüp.

Üçün biri bu Teslis, bu Nasturi vakanüvis,
Bu toplum ayrı değil, bağdaşık bilâkis,
Hislerimi güdümlerim, geri gel gülüm benim,
Mahcubum kâbusumda, tek arzum ölüm dedim.

Paris sokaklarında bir Türk gibi dolaşmak,
Eyfel Kulesini bir küstahtı aşırtan,
Puç olmuş hayatıyla bir çocuk bîçâre,
Gülmek olmuş elzem, bir çare bu çare.

Bozulmuş beyniyle yaşıyor öylesine,
Unutuyor olsa da mutlu yine de,
Bazen afallıyor, artık yaş almıyor,
Öleceğim diyor ama, yine de yaşıyor.