Kristal Taneleri Şiiri - Nazlı Altan

hayat bir çocuğa benziyor...
o ağladıkça dertler zorluklar artıyor...
hayatı seversen seninle gülüyor
sevmessen seninle ağlıyor
kaybolan yıllara dur diyemiyorum...
hep dalgalar kıyıya vurduğunda
hayat birşeyleri alıp gidiyor..
geride ise kırılmış kristal taneleri kalıyor...
avucumun içinde toplanıp
birleştirmemei belkiyor
gelde sen birleştir dağılmış parçaları
gelde sen düzelt herşeyi..
hayat işite sevdiğim iyyyii yada kötüü..
şimdi dağılan kristal parçalarımı bedenimde birleştirdim...
ve sen o parçalardan birisin...
hayatımın bir parçasısın...