Bir kravat, kıpkırmızı...
Beyaz gömleğin üzerinde öylece salınırken
Bilseydi kendine atfedilen kıymeti
Şaha kalkardı doru bir at misali
Bakmayın kızılcık şerbeti içtim dediğime
Kan kusuyorum, hasta olmadığım halde
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
ne kadar dilesek de en güzeli, kalemi elimize aldıran hep keder sanki...
saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta