Kranlık Dolu Ay Şiiri - Suna Onur

Hilal-i Semene karşılık
büyümüştü gözlerim, gençtim henüz
adam tutardı bağrından, derdi;
'Söyleme bir şey, git başımdan! '
renkli aya dalar
şehvetli dudağından salyalar akardı
'ey can kutumda çeri çöpü eyleyen! '
lanlı lunlu nidasıydı kofun.

aydnlığa saklanmış şimdiler,
irinli bakışlar,
aşikar hırtların karanlığında
bir post avutması
kokmuş etlere...

utanırken yıldızlar bile parlamaya
dolunaylık taslar karartılar,
o zehirli mantarlar şişerken
her hayata ziyan,
lekeli ve panik atak şarkılar
hep tuzak diziler...
tek gözün ölü dolu duruşu
fakir akşamları yoran sesler
cehenneminde kumandanın
lağım kanallarını değiştiren...

(2007/istanbul)