Kral Olan Amcam Şiiri - Tekin Kipöz

kral dönerse gemilerle herhalde amcam Erzurumun sokağına beni bulmaya geliyor bense resimler çektiriyorum parmaklarımda hep kaaranfil açınca kollarımı özlemekmiş doluyor kucağıma tutup bir de kendisiyle hatta yağmur altında zor gülüşmeli dudaklarla oturduk da yan yana küçücük elleri vardı nasıl da dökülmüştü saçları olacak şey mi bu yalnızlık hem de kral olan amcam da kimseler bakmasa da oturup bir ağlasa her sarayda biraz da çucuk kızlarla iyice biliyorum muz yiyorduk gözleri doldu muz yiyorduk günüme pek alışık gene mart ağızlı mızıkalarla kuşluk vakti Erzuruma çıkıp gelir yüzünde de mor ağaçlar