Neşeleri söndürünce alev alev,
Köşe bucak kaçıp durdu umut,
Daha ne kadar sıkışacak,
Sıkışacak yer de kalmadı gülümsemelere,
Sonraları o daracık yerde dar ağaçları bitti,
Burnumuzun dibinde, az ötede ahlatlar boy boy,
Bir yol uğruna kesildi gencecik fidanlar oy oy,
Bir yangın çıkardım bahçelerimde, gül renginde,
Söndürmek için topraklar atıldı, kül renginde...m
Kayıt Tarihi : 28.8.2022 00:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!