Közlüyorsun Sevgili

Gözlerimi kapatsam açsam sen karşımdasın
Hayallerimde bile sızlıyorsun sevgili
Ekmeğimde suyumda vallahi aşımdasın
Yokluğunla döşümü közlüyorsun sevgili.

Diyorlar ki divane mecnundur böyle gezer
Sevdanın acısından beden canımdan bezer
Elimde kağıt kalem aşkına şiir yazar
Gecemi perde perde yüzlüyorsun sevgili.

Kaç kez geldin kapıma yüz mü eğdim yüzüne
Ne dediysen inandım acı tatlı sözüne
Seni kırmaktan korktum derdi attım özüme
Umudumu yerle bir düzlüyorsun sevgili.

Duyarsız davranarak içimi burkuyorsun,
Gözlerini gözümden çevirip ürküyorsun,
Bizi ayıracaklar diye mi korkuyorsun,
Sevdamızı âlemden gizliyorsun sevgili.

Veysel'im bir zamanlar ne dağlar aşıyordum,
Öyle ki sığmaz idim kabımdan taşıyordum,
Ben seninle dört mevsim baharı yaşıyordum,
Şimdi her mevsimimi güzlüyorsun sevgili

05. EYLÜL.2012