Kozan Şiiri - Mahmut Cantekin

Bir yel esti attı beni Kozan’a,
Gün telaşlı şimdi dilsiz gecedir…
Sığınmışım sevda yüklü ozana,
Her aşığa nazlı yâri ecedir…

Başı arşta bir tarihtir kalesi,
Tepesinde yıldızların balesi,
Yâr elinde sümbül gülü lalesi,
Gönül dili mısralarda hecedir…

Nedir acep bu Kozan’ın dokusu,
Üç adımda közde ciğer kokusu,
Hasret tokmak gurbet Dünya sokusu,
Sılam Aslı ben Kerem’im nicedir…

Candan bir dost her gördüğüm esnafı,
Yitirmemiş insanlığı insafı,
Dar çarşının taşıt iki tarafı,
Yaya zorda insan candır yücedir…

Cantekin der; emek verin Kozan’a,
Değer katın on fark atsın Lozan’a,
İlham versin her yazara ozana,
Sev ilçeni sıla kârdan öncedir…