/yaşadığımız şu dünyada ya hiç ayna yoktu
ya da o aynalara bakacak yüzümüz/
biz., kapanmış mağazaların indirilmiş vitrin kepenkleri önünde,
yakamızı düzeltip., dağınık saçlarımızda gezdirirken ellerimizi..,
hemen arkamızdan bir kırlangıç sürüsü uçar gider
bir daha asla dinlenemeyecek türküler gibi...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
