Kurudu yaprağım sarardım soldum
Yel vurdu bir yandan hazana döndüm
Bütün dertlerimi sineme gömdüm
Yanar ciğerlerim köz oldu bu gün
Kader vurdu divaneye döndürdü
Esti rüzgar ışığımı söndürdü
Zemheride ateşlere yandırdı
Yanar ciğerlerim köz oldu bu gün
Gönül param parça deli divane
Dertlerimi çiban etti bu sene
Söz geçmiyor bundan sonra gönüle
Yanar ciğerlerim köz oldu bu gün
Kara bahtım silinmez ki sileyim
Koymaz felek muradıma erdyim
Çok deyildir isteklerim dileğm
Yanar ciğerlerim köz oldu bu gün
Çıkam dağlara da dökem göz yaşı
Dağlar dayanamaz dumandır başı
Ne zaman sönecek gönül ateşi
Yanar ciğerlerim köz oldu bu gün
Yaktın Yüksel ide köze döndürdün
Gönül yarenimi ele döndürdün
Hiç kıymet etmedi pula döndürdü
Yanar ciğerlerim köz oldu bu gün
20 Mayıs 2017
Yüksel ÇelikKayıt Tarihi : 16.11.2017 14:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yüksel Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/11/16/koz-oldu-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!