Köz Şiiri - Eray Bayındır

Eray Bayındır
17

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Köz

Bir parça köz gibiyim şimdilerde.
Tüm o yangınlar dinmiş,
Verebileceği bütün zararı vermiş.
Yavaş yavaş sönmüş.
Ama gizli gizli,
İçin için yanmaya devam etmiş.
Dışı kap kara kül olmuş da,
İçi gün gün ısınmış.
O kor erimiş, damla damla sana akmış.
Hem kıyamamış, hem değdiği yeri yakmış.

Sanıyorum ki,
Bu yolun sonu zifiri karanlık.
Olsun,
Gözümü kapatıp ‘‘Sen ‘‘ dedim mi,
Gecem gündüz olur benim.
Nefesimde adın oldu mu kuru toprak can bulur,
Kır çiçekleri açar.
Yer gök sen kokar.

Bak bu dağlar, denizler olmasaydı da olurdu.
Ama şu gözlerinin ıslaklığı var ya,
O olmasa
Cümle mekân kuru çöl.
Ellerinin sıcaklığı olmasa,
Cümle mekân ayaz, buz.

Bir bilsen neler öğrettin bana.
Şarkılar söyleyemezdim,
Şiirler yazamazdım,
Seni tanımamış olsam,
Şu kancık dünyayı
Bu kadar sevemezdim.

Sen ki Ocak ayının kış güneşi.
Sen ki ayın on dördü kadar güzel.

Nasıl bakar o ab-ı hayat gözlerin,
Böyle merhametten uzak.
Böyle soğuk, böyle keskin.
Oysa bir bakışın yeter canıma.

Tek güzel sözün cennetim olur.
Tek kötü sözün cehennem.
Olsun,
Belki de aynı anda, aynı gökyüzüne bakmışızdır.
Bir yıldızda buluşmuştur gözlerimiz.
Aynı taşa takılmıştır ayağımız.
Gecenin aynı saatinde sızlamıştır yüreğimiz.
Aynı otobüsün, aynı koltuğuna oturmuşuzdur.

Hayat bu, bilemezsin.
Bizi yokken var eden tanrı,
İkiyken bir etmiştir de
Biz birken, yarım kalmışızdır.

Bir parça köz gibiyim şimdilerde.
Tüm o yangınlar dinmiş,
Verebileceği bütün zararı vermiş.
Yavaş yavaş sönmüş.
Ama gizli gizli,
İçin için yanmaya devam etmiş…

Eray Bayındır
Kayıt Tarihi : 23.11.2020 16:23:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (1)

Eray Bayındır