Közün Var Senin Şiiri - Özlem Saba

sen kalbim!
daha kaç bahar arayacaksın,
elinde tuttuğun o solgun umutlarla güneşi.

çiçeklenir mi sandın bahçen.
içinde taşıyorken hüzünden çığları.
ve tüm sırlarını açığa vuran gözlerinde yüklüyken bulutlar,
bu loş, kör yalnızlıkta,
hicrandan siyaha dönen güllerin varken senin,
ve açarken yerli yersiz antik bir zamanda,
Zeugma gecelerinin birinde
elinden tutmuyor Marsyas,
sevmiyor seni...

at elindeki o sönük meşaleyi,
sen ki, bir zamanlar aşıklara kadeh sunan kadın.
aşıkların en aşığı.
sarhoşların en sarhoşu.
seher vakti ılgıt ılgıt esen saba yeli.
çölün ortasına saklayan yüreğini.

girme sakın o vadiye.
sil kafandan güneşi.
cennettin ateşli yollarında közün var senin...