Köz Şiiri - Leman Julide

... ordayım

bilmediğim kaldırımlarında, bir şehrin
- bir sokak lambasının altında...
her gün önünden geçtiğin / acele bir telaşla

...sen görmezsin
ben ordayım hala...

uçmaktan korkan bir serçenin göz ışığında
kırık bir tenorla kilitlediğin kapının sol anahtarında

sen yine de sitemkar şiirler yaz bana / kaleminin köz ucuyla
o hiç bilmediğin aşkın çözmediğin dilinden
- alın yazısı gibi -
ben ordayım hala / satırların ara boşluğunda

... sen silemezsin

sus /ma beni kendinde s/akla
bir yaz gecesinde Ağustosun sıcağında
kül bir özlem çağılında

...

sözüm olmaz artık sana şiirim olmaz
susar dilim
su/sar içim
s/ana
dönülmez yolun son sapağındayım

ben ordayım
elvedasız bir bitişin sus kenarında
... dardayım

sen duymazsın

ben ordayım
sus
dilinde avaz
ayazla söndürdüğün zemeheri ocağında

bu son şiirdir sana yazdığım
öznesi çoktan geçmiş
zamanda
nesnesiz
kendimi geçirip senden / astım ilk mısraya
son hecemde can verirken
çok geç
yüreğime attığım düğümleri sen çözemezsin