Köyümüzün Önü Şiiri - Feyzullah Seçkin

Köyümüzün önü bahçedir bağdır;
Viran eylemişiz zaman içinde.
Kimini kaybettik, kimisi sağdır;
Kalan canlarımız aman içinde!

Şu garip ellerde bulsak da yolu;
Geriye döneriz vurunca tolu.
Daha bilemeden sağ ile solu;
İğneyi ararız saman içinde.

Bozuldu düzenler, kalmadı neşe;
Kuzgunlar üleşir kokuşmuş leşe.
Sırası gelenler gider peş peşe;
Ağlayıp yanarız duman içinde.

Anlatıp dursak da hepsi hikaye;
Amaçtan yoksundur, boşadır gaye.
Acı bir yaşamdan alınmaz paye;
Yaşarken ölürüz roman içinde.

Feyzi'yim sarhoştur kimi ben gibi;
Kadehin, şişenin bulunmaz dibi.
Yabanda ararız yitik nasibi;
Derdini çekeriz güman içinde.