Köyümü Verin Şiiri - Nevzat Güleç

Bir köy vardı şurda yakında.
En zorlu anda hepsi safda.
Kuşlar cıvıldaşırdı kavak dalında.
Ben o köyümü arıyorum.

İşler yardımlaşarak azalırdı.
Mutluluklar paylaşılarak yaşanırdı.
Tarlada iş telaş başlardı.
Ben o köyümü arıyorum.

Harmanlar atılırdı yabayla.
Birlikte koşulurdu,zoru başarmaya.
Yaz gelince koşardı herkes tarlaya.
Ben o köyümü arıyorum.

Düğünler benzemezdi çorbaya.
Erkekler başlardı kendi oynamaya.
Kızlar koşardı kına yakmaya.
Ben o köyümü arıyorum.

Ne oldu bize böyle.
Herkes dalmış kendi derdine.
Unutulmuş her köylü niye.
Bir duam var o KÖYÜMÜ VERENE.

11 Ocak 2000 Manisa

(((Ahlat))) Nevzat Güleç