Köyümü Görünce İçim Açıldı Şiiri - Tahsi ...

Yine özledim, Zellice seni
Yaylanı, görünce içim açıldı
Gezdim yaycıyı içtim suyunu
Gölleri, görünce içim açıldı

Dolaştım hodemezi gördüm demirtepeyi
Bir azıcık gezeyim, yüreğime su serpeyim
Sulu çayırı taş köprüyü, yazık emeğim
Ziyaret tepesini, görünce içim açıldı

Neyleyeyim bu gönlümü nereyi gezdireyim
Bu kara bahtımı nerede dindireyim
Bu hasretlikle korkarım kendimi öldüreyim
Değirmen deresini görünce içim açıldı

Ey..! Serseri gönlüm serseri
Sanki içtim de kandım kevseri
Gezdim gördüm her tarafı her yeri
Karabulağı görünce içim açıldı

Beni ne kandırır ne eğlendirir
Bu garip gönlümü ne şenlendirir
Yitirdim köyümü gönül gamlandırır
Boğazları görünce içim açıldı

Ağlama gönül uslan da uslan
Git bari Köroğlu dağına yaslan
Hey kuzu gönlüm; oluptur aslan
Peyleri görünce içim açıldı

Bu hasretlik şifa vermez özüme
Her taraf karanlık görünüyor gözüme
Köylülerimizde itibar etmiyor sözüme
Tayyare çayırını görünce içim açıldı

Bu aşk uzaktan seyretmekle biter mi?
Arada bir ziyaret etmekle yeter mi?
Bu hasret gönül bu sıkleti çekeri mi?
Ağılları görünce içim açıldı

Köy hasreti nedir ne yamandır
İyileşmeyen dert aman amandır
En basit özlem otla samandır
Bataklı çayırı görünce içim açıldı

Yaycı dağına çıktım kuş bakışı baktım
Bütün göz yaşımı için için akıttım
Ekmeyi ve ağuyu birbirine kattım
O düz ovayı görünce içim açıldı

Bak kardeşim dede yurdu ata yurdu
Bu hasletler bizi hamur gibi yoğurdu
Anam beni bu topraklarda doğurdu
Köyümü görünce içim açıldı

Babamın ve dedemin izi var bu toprakta
Halen bak zöhrepli mezarında yatmakta
Babamın boş mezarı burada durmakta
Mahalleyi görünce içim açıldı

Çocuk idim çok oynadım çok gezdim
Ne hayaller kurdum ne hülyalar süzdüm
Aşık oynadım eneke vurdum sıra dizdim
Evin önündeki harmanlığı görünce içim açıldı

Çocukluk arkadaşım Erdal Saim ile Cengiz’di
Cengiz pek yaman oynardı hemde çok cığız’dı
Bir tek bunlar değil başka arkadaşlarım da vardı
Çocukluk arkadaşım Tekini görünce içim açıldı

Tahsin derki ne söyleyem ne yazam
Bendeki sıla derdidir kudurup azan
Köyümde kimseler yok; budur beni üzen
Zöhrepli bulağını görünce içim açıldı

Ankara-16.02.2009
Köy özlemi