Köyüme Götürün Beni Şiiri - Vezir Pehlevan

Köyümü özledim burnumda tüter
Gurbette yaşamak ölümden beter
Ata ocağımda Baykuşlar öter
Ne olur Köyüme götürün beni.

Kalıyorum evde yalnız başıma
Herkes ayrı gidiyor burda işine
Alışamadım havasına Kışına
Ne olur Köyüme götürün beni.

Köyümün imeceli işi vardı
Gevrek, kuymak,kalagoş Aşı vardı
Azası,Bekçisi birde başı vardı
Ne olur Köyüme götürün beni.

Bayramda kapını çalan olmuyor
Herkes yabancı bir gelen olmuyor
Hasta olsan halin soran olmuyor
Ne olur Köyüme götürün beni.

Bizim Köyün havası çok serindir
Yaylası geniş, Ormanı derindir
Konu,komşu hepsi yar, yarendir
Ne olur Köyüme götürün beni.

Malı,davarı sorma,yoktur burda
Hasret kaldım Karga,Kuzgun,Kurda
Akraba-i Taallukat hepsi orda
Ne olur Köyüme götürün beni.

Baban sözlerine kulak ver,bakın
Azrail yokluyor, ölümüm yakın
Bu bir vasiyettir, unutma sakın
Ne olur Köyüme götürün beni.

24. 03. 2004 İNEGÖL.

Vezir Pehlivan