Köyüme Döndüm Şiiri - Şevki Kayaturan

Kapısından içeriye girince
Koyun, kuzu keçileri görünce
Kuzu sesi kulağıma gelince
Çocukluğa hem de özüme döndüm
Gençliğime, hem de köyüme döndüm.

Çobanın sesini duyunca biran
Mevlüt Dayı sandım davarı sayan
Önünde eşeği kendisi yayan
Çocukluğa hem de özüme döndüm
Babamın yurduna köyüme döndüm.

Sırtlarında tırpan, tırmık gidiyor
Biri tarlasında ekin biçiyor
Dirgen ile deste etmiş topluyor
Yığınları gördüm özüme döndüm
Gençlik yıllarıma köyüme döndüm.

Serap mıydı, rüya mıydı gördüğüm
Bu bizim harmandı düven bindiğim
Kağnı arabası sap getirdiğim
Otluğu görünce köyüme döndüm
Burada kendimi köyümde gördüm.

Yaba ile tığı savuracakmış
Samanı buğdaydan ayıracakmış
Değirmende unu öğütecekmiş
Görüce o hali özüme döndüm
Her şeyi unuttum köyüme döndüm.

İmece dediğin birlikte işi
Güç ile görülen erkeğin işi
Dışarıda kazanda yaparken aşı
Kadını görünce özüme döndüm
Hem de -çok uzakta- köyüme döndüm

Toprak damda loğ taşını bilirim
Kışın karı akar diye kürürüm
Damat tıraşıymış gardaş bilirim
Dolaşırken gördüm gençliğe döndüm
Her şeyi özümde kendimde gördüm.

Toprağı kazıyıp kerpiç dökmüştüm
Duvar örüp çok binalar dikmiştim
Dışına çamurdan sıva sürmüştüm
Bahçesini gördüm özüme döndüm
Mazide ki kalan köyüme döndüm

Bir anda kendimi köyümde sandım
Hatta selam verdim karşılık aldım
Maket köy dediler o an uyandım
Ömer gardaş inan köyümü gördüm
Hayatta olmayan çoğunu gördüm.

Kayaturan derki yaşayan başka
O günkü durumdan bugün ki başka
Sivas’tan uzakta gönül ataşda
Kalınca ben hasret, deliye döndüm
Öyle bir sevdaki içime gömdüm.

(12/11/2007-Saat: 10.58)