Yaylamız vardı, yazları çıkardık
Hayvanlarımıza orda bakardık
Kabak tepesinde mantar toplardık
Yaylamızda bile, insan yaşardık
Annem sabah kalkar işe bakardı
Yaramazlık yapsak, canımız yakardı
Elindeki sopa, başka bakardı
Dayağında ayrı, şerefi vardı
Köyün büyükleri vardı eskiden
Saygı görürlerdi, köy gençlerinden
Nerde görsek, öperdik ellerinden
Köyümün yaşlısı, başka güzeldi
ALLAH için, severdik birbirimizi
Ortaya koymazdık, biz nefsimizi
Sayardık ebemiz ve dedemizi
Köyümde insanlar başka güzeldi
Salıncak kurardık, harman önüne
Saygımız büyüktü, Ali emmime
Rabb'im nur yağdırsın, kabirlerine
Kimse laf etmezdi, büyüklerine
Köy akrabaydı, aile gibiydik
Sanki bir binada, hane gibiydik
Beraber üzülür beraber sevinirdik
Çok güzel günlerden bugüne geldik
Çelik çomak oynardık köyümüzde
Camiler dolardı, gençlerimizle
Kuran öğrenirdik, Mescidim-izde
Sevgi saygı vardı, gençlerimizde
Çiftçilik yapardı, köylülerimiz
Hep yad edilirdi, ölmüşlerimiz
Kırda otlanır dı, kömüş-lerimiz
Eskiden daha fazlaydı neşemiz
Osman dedem hiç boş durmazdı
Kimseyi boş bırakıp, oturtmazdı
Ölse bile şerefini, satmazdı
Akşam yorulurdu,hiç geç yatmazdı
Öğretmenlerimiz çok disiplinliydi
Yanlışa kızardı, çok sinirliydi
Eskiden öğretmen çok kıymetliydi
Belli ki bir nesil böyle, yetişti
Cami imamımız,İbrahim hoca
Gençleri severdi, verirdi çaba
İlim öğretmişti, onca insana
Sevgi saygı vardı, köyde insana
Daha çok şeyler varda, yazılacak
Yazdıklarım belli uzun olacak
Okuyan sıkılıp, sonra kızacak
Devamı başka zamana kalacak
..... Ayhan Kocabay.......
Kayıt Tarihi : 15.9.2017 14:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!