Yokluğuna Sitemlerimi,
içimde yaktığın ateşin
kızıl kıvılcımlarıyla yazdım.
Bedenimi saran yangının külleri
henüz dağılmadı daha.
Rüzgarların yetersiz kaldı
küllerimi Savurmaya.
@demlenmisSiirler
Yalnızlığımda
ne teselli edecek bir söz
bulabildim kendime,
nede öfkemi kusacak bir yüz çehresine.
Çünkü koyu yalnızlığımda
sadece ben vardım sadece ben.
Adı üstünde Yapayalnızdım.
İnsanın yalnızlıkta en yakın
dostu' da düşmanı' da kendisidir
Acı hatıralardan başka.
@demlenmisSiirler
Dün geçemediğinden bugün
vazgeçebiliyor insan.
Onun için Sen bana
Ne bir Dost oldun
dertlerimi paylaşacak
nede Nefretimi kazanacak kadar düşman.
Sadece Kadehlerin dibinde
bıraktığım Son yudumsun.
@demlenmisSiirler
Yalnızlığımın,
Koyu rengisin paletimde.
tuvalime çizdiğim karakalem resmine
fırçalarımı darp ediyorum,
Seni her hatırladığımda.
Sen Benim ...
Koyu yalnızlığımsın Sadece.
03/03/2020
16:00 #İzmir
@demlenmisSiirler
(158)
Demlenmiş Şiirler
Kayıt Tarihi : 17.4.2025 01:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!