Koynundan bir yılan, çıksın sevdiğin !

“Çıkacak zaten !”

Dar etsin gönlüne, bu koca şehri
Ömrünü hep çalan, çıksın sevdiğin !
Boşaltsın kalbine, en ağır zehri
Koynundan bir yılan, çıksın sevdiğin !
Dünyayı başına, yıksın sevdiğin !

Umutsuz kalbini, git ona bağla
Bir değil gönlünü, binlerce dağla
Kahrolup bu dertle, günlerce ağla
Koynundan bir yılan, çıksın sevdiğin !
Dünyayı başına, yıksın sevdiğin !

Açmasın tek gülün, dalında solsun
Kalbine en olmaz, kahırlar dolsun
Girdiğin günahın, vebali olsun
Koynundan bir yılan, çıksın sevdiğin !
Dünyayı başına, yıksın sevdiğin !

Mutlu olma derim, aldığın ah’la
Acıyla geçsin hep, ömrün eyvah'la
Cehenneme soksun, onca günahla
Koynundan bir yılan, çıksın sevdiğin !
Dünyayı başına, yıksın sevdiğin !

Hep ona ilgi duy, en güzel hisle
Yüreğin tutuşsun, bin bir hevesle
Aşkınla büyüt de, sevginle besle
Koynundan bir yılan, çıksın sevdiğin !
Dünyayı başına, yıksın sevdiğin !