Koynunda Yatan Bir Çocuk Gibidir Yaşamak

yaşamak koynunda yatan bir çocuk gibidir
esmerliği teninden dökülen
kavruk bir yaz sabahıdır kapımı çalan
bir desteyi güldür kokuların sarhoşluğundan kaçan
en ince ayrıntısında aşktır
ve sorgusuz sualsiz her geceye seyircidir

kızıl bir gelinlik kızın çeyizindeki en değerli parçadır yüzün
al bir mendil gibi gizlenir çeyiz sandığında
yaşamak birazda utangaçlığındır koynumda açan
bir sevgidir bulutların yağmurlarından kaçan
en kanayan yeriyle hayattır
ve hiç sualsiz her dileğe açar gözleri

boynundan akan bir nehir gibidir yaşamak
salların gelgitlerinde dolanan bir ekmek işçisidir
alnında terler damıtan bir aşk çoğu zaman
bir bendir,bir de kendidir yalnızca koynumda açan
en gülen yüzüyle barıştır
ve en sevgilidir yanı başımda açan

deliksiz bir uyku gibidir gözlerin yaşamın aynasında
arı bir lehçedir dilimi aşka zorlayan
başkaldırmış bir serçedir saçların
varlığın ovasında yavrusunu arayan
en sevda haliyle sensiz yaşam
koynunda esmer çocuklar yatan...