Gözler taşır belaya,
İsterse de Mevla ya.
Kâlbin elçisidir onlar,
İsterse çıkarlar duaya…
Güzeli haber verirler.
Kâlbi esir ederler.
Olur olmaza salınırsa,
Hasrete meydan verirler.
Derken vazgeçmek zorlaşır.
Başa belâ olur oynaşır.
Gönül ferman dinlemez!
Birde isyan haykırır…
Ulu orta bırakılmaz.
Tekrar tekrar bakılmaz.
Onlara koymazsak yasak,
Son pişmanlık kâr olmaz…
15.15/Cuma
06.Nisan.2001
Kayıt Tarihi : 25.10.2009 22:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!