Köylüyüm Ben Şiiri - Yorumlar

Köylülerimiz emekçilerimiz efendimiz?Onlar olamazsa bu millet aç kalır .Onlar değil midir ki ekmeğini bölüşen kapısına gelene sonsuz hürmet eden.Gönlün ayrılık gayrılık gözetmeksizin herkesi seven kardeş bilen ...Hocam çok güzeldi çalışma çok duygulandım ...yüreğinize bin sağlık..ellerinizden öpüyorum kıymetli büyüğüm...

sizin köyden eser kaldı mı üstadım,
hayat ne kadar hızlı değişiyor.
kutluyorum dost kalemi.

Köylü mü kaldı Talat hocam?... Memlekete gidince şaşırdım kaldım. Köyümüzde 15 20 katlı gökdelenler. Mahalle aralarında ekmek arabaları, sebze arabaları. Çoluk çocuğun elinde cep telefonları tabletler... Hayvan beslemiyorlar, sebze yetiştirmiyorlar. Efendi olacağız derken artık Atamızın verdiği efendilik payesini de hak etiyorlar. Belki onlar da haklı, tütün ekemez oldular, yasak. Fındık para etmez oldu. Ne yapsın bu köylü var olan satıp satıp hazır yiyor. Olmayan da sıtını ya bir dağa, ya da bir ağaya yaslıyor.... Bizde bunca ağa varken sırtı yere gelir mi yurdun efendilerinin?...

Kutluyorum değerli şiirinizi ve sizi. Saygım, sevgimle...

Konunun işlenişi,anlam ve anlatımı enfes bir çalışma,değerli kaleminizi,o güzel yüreğinizi can-ı gönülden kutluyorum hocam,selam ve sevgiler.

Anladım Gardaş köylüsün sen,bir lokma ekmeğini bölüşen.Anladım köylüsün sen çat kapı gelen tanrı misafirine tek yatağı olan döşeğini verip kendi hasırda yatan.Anladım Gardaş köylüsün sen yüzüne gülenlere yüreğini döken.Komşusu açken aç uyuyan,evinin baş köşesinde yaşlı anasını babasını ağırlayan ,hasta komşusunu sırtlayıp hastaneye koşturan.Çocukla çocuk,büyükle büyük olan,ekmeğini taştan çıkaran,varsın olmasın tarlan Çapan kirlenmemiş yüreğin var,el değmemiş hayallerin,gün görmemiş umutların..Sen yüreklerin efendisi sin,kadir bilmez milletin efendiliğini neylersin...Talat bey inanılmaz etkilendim ve parmaklarım dur durak bilmedi ......Yürekten kutluyorum bu eşsiz eserinizi..selam ve saygımla.

Köy yaşamı çalışırken emeklilikte hepimizin hayalinde olan en birinci öncelik gibi olsada malisef bir türlü gerçekleştiremediğimiz bir hayalden öteye geçmemektedir. hayallerimdeki köy yaşamını bu güzel şiirinizi okurken bana yaşattırdığınız için size çok teşekkür ediyorum. şiir tadında şiirce kalın.++

Hiç bilmiyorum köy yaşamını.. Belki çok küçükken gitmiştim bir iki kez. ama aynı havayı solumayınca yorum yazmakta zorlaşıyor..
Bildiğim şey ise şiirdeki köy yaşamının bu günlere taşınamadığı. O saflık o ayrıcalıklı insanlarında şehirlerin gürültüsüne karışıp gittiği.. Sevdalar mı dediniz.. O sevdalar şekil değiştireli de çok oldu..,
Kutlarım Talat bey. Çok güzel ve etkili bir şiir okudum. Kutlarım kalemin güzelliğini. Saygılar.

ben şehirde büyüdüm, gezi amaçlı bile gitmemiştim herhangi bir köye. Sınıf öğretmeni olunca, köy hayatı başladı. Samimiyet, sıcak kanlılık, mağduriyetin getirdiği yakınlık, yardımseverlik, ekmeği- aşı paylaşmak, dert ortaklığı, hepsini o yıllarda gördüm, yaşadım, hem de gençliğimin en güzel yıllarında. içme suyunu bile nehirden aldığımız yıllardı o zaman kaldı ki elektrik, teknoloji ne arar. Emekli olunca tekrar ziyaret ettim. şehrin küçük bir kopyasını gördüm orada. kalmamış artık o eski köy, eski köylü. herkesi kendi havasında izledim şaşkınlıkla. Artık herkes şehirli olmuş ülkemizde. Güzel bir özlem şiiri okudum. Yüreğine sağlık. Ant.

Yüreğinize sağlık Değerli hocam Kutluyorum doğrulara parmak basan şiirinizi ve sizi...
Şimdiler de efendiler değişti,köyler mahalleler bile öleşildi ..ne köyler köy gibi ne sevdalar sevda gibi..emeğe dalmış hak yiyen eller
köyü de köylüyü de tarumar etti düzen... yerli üretici can cekişirken
kiminin tenceresi taş kaynattı
kiminin bal börek oldu aşı taştı....sonunda köylüyüm ben diyen kaç kişi kalmadı
..ant Saygılarımla

Köy, köylü... Nerde artık Talat Bey?
Bir zamanlar espri konusuydu: 'Köyden indim şehire, şaşırdım birdenbire...' Şimdilerde kimsenin şaşırdığı yok... Yıllardır göçten bahsedilir, o göç bitti, köyler boşaldı, tek bir genç köyünde kalmaz oldu...
O bakımlı, avlulu, ocağı tüten beyaz badanalı evler bir bir yıkılıyor, viraneye dönüyor köyler... Yaşlılar da ölünce 'hayalet köyler' kalıyor geride...
Ektiğin mazot, gübre, ilaç, tohum parasını karşılamazsa.. Beslediğin hayvanın eti, sütü aileyi geçindirmezse... Üstüne üstlük 'soğanı, samanı' bile dışarıdan ithal edersen ne yapsın köyünde köylü?

Hissediyorum... Yakındır 'köylünün, çiftçinin intikamı!' Yakındır üretip de alın terinin karşılığını alamayanların öcü...
Siz kalkar 'sıcak paranın, serseri dövizin' rehavetine kapılır, satar, savar yoldan geçeni bile üç beş kuruş verip emekli etmeye kalkarsanız, kimse kusura bakmasın, ne tarlada çalışan kalır, ne de köyünde köylü!
Üretmeyen ülkenin sonu ne olur?
Tek fabrika açmaz, bunun yerine bol bol AVM açar, bol bol gökdelen, rezidans bilmem ne dikerseniz, dağdaki çoban da hayal kurar, 'ben niye buradayım' der!

Yıllardır uygulanan 'hormonlu' politikaların sonucu alınmak üzere... Kendi içinde bir güç olan, geleneklerini, göreneklerini, dayanışma ruhunu devam ettiren köy ve köylüler de çözülüyor artık!
İthal ettiğiniz samanı, çiftlik tavuklarının doğurduğu yumurtaya yapıştırıp, 'köy yumurtası' diye satın şimdilik! Köylünün terkettiği arazileri de 'ipotek' altına aldırın yabancılara sattığınız bankalara, onlar da gazetelere ilan verip satsın para babalarına! Kurulsun devasa çiftlikler, kalan köylü de o çiftliklere ırgat olsun!
Böylece siz sağ, biz selamet!

Hem böylece örnek oluruz tüm dünyaya... Kendi ülkesinde nasıl köleleşir bir millet! Bir devlet nasıl içinden yıkılır, teslim alınır!

'Köylü milletin efendisiydi', ha...
Öğretirler adama, kimmiş 'DÜNYANIN EFENDİLERİ!'

Şiiriniz üzerinden düşüncelerimi ifade ettim, Talat Bey... Tebrik ve teşekkür ederim değerli şahsınıza...