Köylü Kadın Şiiri - Halit Yıldırım

Nasırlı ellerin çile defteri
Oku oku bitmez çektiğin senin
Sulasın toprağı alnının teri
Bereket yağmuru döktüğün senin

Anarsın her işte ismi celali
Azmin kıskandırır gökte hilali
Dönerken kirmanın felek misali
İp değil ömründür büktüğün senin

Kocaya vermişler çocuk yaşında
Bir bölük horanta döner başında
Ocağa çattığın kor ataşında
Solan gençliğindir yaktığın senin

Çoluk çocuğunun rızkı uğruna
Vur hadi çapanı toprak bağrına
Gururla elini daya böğrüne
Mübarek emeğin ektiğin senin

İnek davar gelir sağar sıkarsın
Onca esvapları elde yıkarsın
Sırtında şelekle çalı çekersin
Yüce dağ başıdır çıktığın senin

Köyünden başka bir âlem bilmezsin
Yokluktan büyük bir elem bilmezsin
Okuma bilmezsin kalem bilmezsin
Ağıttır feryattır yaktığın senin

Talihsiz hayatın gitmez gücüne
Yılları bağlarsın ömür göçüne
Genç yaşta ağaran zümrüt saçına
Yalnızlık tacıdır taktığın senin

Sevdaların vardı gönlünde kaldı
Tüm hayallerini mevsimler çaldı
Yine o gözlerin nereye daldı
Bir hüzün deryası baktığın senin

Elinde yetişen gonca güllere
Dalında şakıyan şu bülbüllere
Sana hayran kalan tüm gönüllere
Ölümsüz ismindir çaktığın senin

27.09.2009 / Çorum

27.09.2009/17:40
Çorum