Köylerin Hali Şiiri - Nizamettin Ünlü

KÖYLERİN HALİ

Köylerden, gençlik şehirlere akıp gitti,
Eşini dostunu da, peşine takıp gitti,
Kapıyı kilitleyip,pencereyi çakıp gitti,
Bu köylerin hali ne olacak efendim.

Gidenler bir daha geri gelemez oldu,
Karardı köyler yüzleri gülemez oldu,
Horozlar ötmez,kuzular melemez oldu,
Bu köylerin hali ne olacak efendim.

Organik ürünlerle pazarlara konardık,
Gelen misafirlere soğuk ayran sunardık,
Köylüler de sütü bakkaldan alıyor artık,
Bu köylerin hali ne olacak efendim.

Milletin efendisi köylü demiştiniz hani,
Efendiler tasfiye mi ediliyor yani,
Dünya fani değilmiş meğer, köyler fani,
Bu köylerin hali ne olacak efendim.

Gençlik şehirlerce bütün bütün yutulmuş,
Üç beş yaşlı kalmış, bastonuna tutunmuş,
Bayramlar mahzun, düğünler unutulmuş,
Bu köylerin hali ne olacak efendim.

Azrail görevde, ölümler hiç durmuyor,
Köylerde bir tek çocuk bile doğmuyor,
Köyler feryat ediyor, kimse duymuyor,
Bu köylerin hali ne olacak efendim.

Boşalıyor Anadolu Kırsalı, baştan başa,
Sırtını döndü insanımız, toprağa taşa,
Ey! İktidar sahibi olan, bey,paşa,
Bu köylerin hali ne olacak efendim.

Nizo’yum, yazarım ama beklemem alkışları,
Yaşlılar bile yaşamıyor köyde kışları,
Koruma altına alındı da, kelaynak kuşları,
Bu köylerin hali ne olacak efendim.

Nizamettin ÜNLÜ