Köy Perişan, Köylü Perişan

Bu gün hüzünlüyüm içim hoş değil
Dışarda fırtına, mevsim kış değil
Rahmetler yağıyor toprak yaş değil
Bağbanı bahçesi çöller perişan.

Kalmadı köylünün hasat-harmanı
Çiftçinin tükendi takat dermanı
Ocaklar yanmıyor tütmez dumanı
Kapılar kitlenmiş, köyler perişan.

Kalmamış hamaset, İnsanlık ölmüş
Vatandaş perişan Nemrudu gülmüş
Afgan-i Süryani Ülkeme dolmuş
Cehalet çağladı haller perişan.

Harami kapatmış bütün yolları
Haraca bağlamış sefil kulları
Her yana ulaşır, kanlı elleri
Beldeler kirlendi, iller perişan.

Yurdumu dört koldan sardı cehalet
Medeniyet çöktü, rafta adalet
Evren'de olunca bunca melanet
Doğada afetler, kullar perişan.

Dergâhlar kuruyor yalancı nursuz
Sokakta kol gezer hayasız-soysuz
Yosması geziyor tumansız-donsuz
Evliler huzursuz dullar perişan.

Sahra da, şehir de, çarşı-pazarda
Sanırsın memleket kalmış nazarda
Yoksula mutluluk anca mezarda
Mahşere uzanan yollar perişan.

Der Vezir, melanet çıkmaz özümden
Arif olan anlar, benim sözümden
Sazım dillenir yaş akar gözümden
Ağıtlar söyleyen diller perişan...

Ozan Çakıroğlu 21 Haziran 2021