Köye Geldim Huzur Buldum Şiiri - Şevki Ç ...

KÖYE GELDİM HUZUR BULDUM

Doğduğum toprak gibi yok,
Köye geldim huzur buldum.
Ne çok özlemişim ne çok,
Köye geldim huzur buldum.

Gözüm her yerden aşina,
Çıktım pınarın başına,
Yazılar yazdım taşına,
Köye geldim huzur buldum.

Yürüdüm tozlu yolunda,
İnsanlar sepet kolunda,
Sanki sağında solunda,
Köye geldim huzur buldum.

Yine Fadime'yi gördüm
Halin nice diye sordum,
Güzel dedi hayra yordum,
Köye geldim huzur buldum.

Derken geldi Ahmet ağam,
Kuruttular dedi bağım,
Geçti benim gençlik çağım,
Köye geldim huzur buldum.

Muhtar emmi dedi selam,
Ettik birkaç eski kelam,
Bizim köye hayran âlem,
Köye geldim huzur buldum.

Ali'yle Veli Selami,
Dolaştıysan gel âlemi,
Attım içimden elemi,
Köye geldim huzur buldum.

Komşu komşudan tuz alır,
Yollarda her gün toz olur,
Çağırsan yardım tez gelir,
Köye geldim huzur buldum.

Cıvıl cıvıldı hep kuşlar,
Seherde ötmeye başlar,
Duran olmaz herkes işler,
Köye geldim huzur buldum.

Az sonra okundu ezan,
Koştu çoluk çocuk kızan,
İmam dedi gönül kazan,
Köye geldim huzur buldum.

Beş vakit ezan okunur,
Hep yüreğime dokunur,
Heybeye nakış dokunur,
Köye geldim huzur buldum.

Camimiz sanki şah eser,
Maziden anılar eser,
Herkes söze kulak asar,
Köye geldim huzur buldum.

Herkes işinde gücünde,
Ölüm de var bunun ucunda,
Yalnız kalmazsın acında,
Köye geldim huzur buldum.

Şevki Çiftçi.