Köyden indim şehre Şiiri - Erdem Bağcı

ah be ne olurdu san ki....
bu günleri görmez olaydım......
dudaklarım uçuklamazdı inan ki....
köyümde tozlu ayrana kaşık çalaydım....

parayla olmazdım kan ki...
dalımda gül kalıp solaydım.....
bu nasıl dert bu nasıl vicdan ki....
üstümü başımı yırtıp saçlarımı yolaydım....

büyük şehir öyle yaman ki.....
istesen bile bahtiyar olaman ki....
temiz dürüst namuslu kalaman ki....
tepelerinde kekik mantar toplayaydım....

burada para nasıl iman ki....
sığınacağın çok büyük liman ki....
ama tilki kadar kurnaz ve yaman ki....
hep alt etti bir türlü koşup yakalayamadım....

burası öyle büyük han ki....
içinde kaybolup gidiyorsun san ki....
düşünmekten öyle çabuk geçiyor zaman ki....
yıllar tükenip gitti de ben hiç mi hiç anlayamadım....

kapı kapıyayız olmuyor soran ki....
bayramlarda dahi kapını vuran ki.....
ölsen tövbe olmaz mezarını kazan ki.....
kurtulup elinden bir türlü yanlayamadım.....

bedava selam bile yok dayan ki.....
horoz bile ötmüyor sabaha uyan ki....
küçüğü seven var yok büyüğü sayan ki....
öyle içine aldı ki elimle itip sonlayamadım....